เพ่งพินิจครุ่นคิด เงาในกระจกที่เคร่งเครียด ไร้ซึ่งอารมณ์
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นทุกเช้า เรียกให้ตื่นรับการทำงานอีกครั้ง ไม่รู้ว่าใครเป็นเหมือนฉันไหม ที่ทุกวันจะรู้สึกตัวก่อนเสียงนาฬิการ้องเรียก แต่ร่างกายกลับก็ไม่อยากขยับออกจากเตียง ปลายนิ้วค่อย ๆ เลื่อนเวลาออกไป การต่อเวลาเป็นสิ่งที่ทำให้รู้สึกว่าได้พักเพิ่มขึ้นอีกสักหน่อย แม้จะรู้ว่าไม่ถูกต้องแต่ก็ไม่เคยหักล้างพฤติกรรมออกไปได้
เพียงไม่นานนัก ร่างที่ดูเหมือนถูกแกะออกจากการหยุดเคลื่อนไหวนานกว่า 6 ชั่วโมงก็ค่อย ๆ ลากตัวเองขึ้นมาอย่างช้า ๆ เริ่มดำเนินกิจกรรมไปตามความเคยชิน ฉันไม่ได้มองตัวเองในกระจกบ่อยนักโดยเฉพาะช่วงเช้า เป็นเพราะใบหน้าที่ดูไม่เป็นมิตรสะท้อนเข้ามาในดวงตา ใครบางคนแสดงอาการไร้พลังอยู่ตรงหน้า หนังตาที่ดูบวมเล็กน้อยทำให้ตาหรี่เล็กลงไปกว่าเดิม แม้การแปรงฟันก็ยังดำรงซึ่งความคิดหมุนวนไปเรื่อย ๆ รู้แค่เพียงว่า ถ้าเริ่มใช้ชีวิตมากขึ้น ใบหน้าจะสดใสตามเวลา
บางครั้งฉันก็ไม่รู้เลยว่า สิ่งที่คิดอยู่เป็นความเชื่อที่จำกัดหรือไม่ กับการที่ต้องรอให้พลังชีวิตเพิ่มขึ้นพร้อมกับการทำงาน ฉันเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่า.......จะมีคนจำนวนสักเท่าไหร่ ที่ตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่นทันที ฉันก้มลงจัดการอาหารเช้าต่อไปเพราะรู้อยู่ในใจว่าคงไม่มีคำตอบ
สมองแร้น ความคิดหลั่งไหล ทันทีที่เปิดคอมพิวเตอร์ กลับกลายเป็นความอัตโนมัติในการดูกล่องข้อความ การติดตามงาน และถ้าโชคดีแล้วล่ะก็......ต้องมีจดหมายจากใครสักคนที่ต้องการงานด่วนแบบไม่ต้องสอบถามว่า.....สะดวกทำงานนี้ไหม
เมื่อวงจรการทำงานวนซ้ำรูปแบบเดิม การรับมือกับชีวิตรูปแบบเดิมมักจะเกิดเป็นนิสัยหรือรูปแบบการทำงานเฉพาะตัว มันเป็นเรื่องน่ากลัวที่รูปแบบเฉพาะตัว อาจถูกสร้างมาในรูปแบบที่ไม่สอดคล้องกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เพราะแม้โลกภายนอกนำเสนอโจทย์ใหม่ แต่ระบบการคิดและตอบสนองกลับยังคงทำให้รูปแบบเดิมต่อไป
มันเริ่มจากความคิดในสมอง ระบบการจดจำ ระบบการวิเคราะห์ ระบบการสังเคราะห์ ระบบประมวลข้อมูล ระบบการตัดสิน ทุกอย่างเริ่มขึ้นในหัวของเราและจบตรงนั้นเสมอ เหมือนกระจกเงาที่สะท้อนสิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้ได้เห็น
วันที่แต่งหน้าสวย เราก็จะเห็นคนสวย
วันที่แต่งหน้าตลก เราก็เห็นตัวตลก
วันที่ไร้เครื่องสำอาง เราก็เห็นหน้าอันเปลือยเปล่า
กระจกเพียงบานเดียว กลับทำให้เรารู้ว่า ความคิดของเราสะท้อนทุกสิ่ง แม้ว่าเราจะเปลี่ยนกระจกกี่บานก็ตาม สิ่งที่เรามองเห็นในโลกแห่งเงา ก็ไม่เคยแตกต่างได้เลย ถ้าเรายังคงเป็นและทำในรูปแบบเดิม มันไม่ได้เกี่ยวกับกระจกที่ไม่เลอค่าพอ แต่มันคือความคิดของเราที่เลอค่า
โลกในกระจกเงา ถูกสร้างจากโลกของเรา เมื่อเราเป็นผู้สร้างเงาสะท้อน เราก็เป็นเพียงผู้เดียวที่จะปรับให้โลกนั้นสวยงาม น่าสนใจ มีพลังได้ในรูปแบบไหน รูปแบบที่เราเลือกที่จะสะท้อนออกมา ให้ทั้งตัวเราและผู้อื่นมองเห็น
Wisdom My Way
#ความคิดเติบโต #Millionaire #Mindset #โลกภายในสร้างโลกภายนอก #ความสำเร็จ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น